rerum alicujus H

rationem putare... bene ratio accepti atque expensi inter nos convenit,

itur, putatur ratio cum argentario... Ubi disputata est ratio cum argentario,

dextera digitis rationem computat,

magna ratio C. Verruci,

direptio ejus pecuniae, cujus ratio in aede Opis confecta est,

quibus in tabulis nominatim, ratio confecta erat, qui numerus domo exisset, etc.,... Quarum omnium rerum summa erat, etc.,

decumo post mense, ut rationem te dictare intellego,

rationem ducere,

omnium proeliorum,

hujus omnis pecuniae conjunctim ratio habetur,

piratarum,

rationem inire,

quattuor minae periere, ut ratio redditur,

tibi ego rationem reddam?

rationem referre,

rationem repetere de pecuniis repetundis,

recte rationem tenes,

drachumae, quas de ratione debuisti,

grandem (pecuniam) quemadmodum in rationem inducerent, non videbant,

rationem vinariam, oleariam, quid venierit, etc.,

rationes ad aerarium continuo detuli... quas rationes si cognoris, intelleges, etc.,

ut rationes cum publicanis putarent,

rationes a colono accepit,

quid opus est? inquam. Rationes conferatis. Assidunt, subducunt, ad nummum convenit,

rationes referre... rationes deferre,

Romani pueri longis rationibus assem Discunt in partes centum diducere,

A RATIONIBVS,

cedo rationem carceris, quae diligentissime conficitur, quo quisque die datus in custodiam, quo mortuus, quo necatus sit,

rationes imperii, ab Augusto proponi solitas, sed a Tiberio intermissas, publicavit (sc. Caligula),

rationarium imperii,

nunc lenonum et scortorum plus est fere Quam olim muscarum est. Ea nimia est ratio,

pro ratione pecuniae liberalius est Brutus tractatus quam Pompeius,

res rationesque eri Ballionis curo,

res rationesque vestrorum omnium,

re ac ratione cum aliquo conjunctus,

de tota illa ratione atque re Gallicana inter se multa communicare,

cum (Druides) in reliquis fere rebus, publicis privatisque rationibus, Graecis utantur litteris,

ratio nummaria,

aeraria ratio,

ratio domestica... bellica,

quod ad popularem rationem attinet,

rationes familiares componere,

fori judiciique rationem Messala suscepit,

in explicandis rationibus rerum civilium,

rationes civitatis,

quantos aestus habet ratio comitiorum... nihil fallacius ratione tota comitiorum,

propter rationem Gallici belli,

ad omnem rationem humanitatis,

ad eam rationem existimabam satis aptam naturam meam,

me ad ejus rationes adjungo, quem tu in meis rationibus tibi esse adjungendum putasti,

exemplum meis alienissimum rationibus,

consideres, quid tuae rationes postulent,

si meas rationes unquam vestrae saluti anteposuissem,

postquam hanc rationem cordi ventrique edidi,

itidem hic ut Acheronti ratio accepti scribitur,

nomen (comoediae) jam habetis, nunc rationes ceteras Accipite,

census quom sum, juratori recte rationem dedi,

rationem dare, for the more usual rationem reddere,

(argentarii) ratione utuntur,

cum eam mecum rationem puto,

frustra egomet mecum has rationes puto,

(Medea et Atreus) inita subductaque ratione nefaria scelera meditantes,

quod posteaquam iste cognovit hanc rationem habere coepit,

and herewith cf.: rationem consilii mei accipite,

ut habere rationem possis, quo loco me convenias, etc.,

semper ita vivamus, ut rationem reddendam nobis arbitremur,

nihil est, quod minus ferendum sit, quam rationem ab altero vitae reposcere eum, qui non possit suae reddere,

and with this cf.: si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent,

tam otii quam negotii rationem reddere majores censuisse,

mirum est quam singulis diebus in urbe ratio aut constet aut constare videatur,

(agricolae) habent rationem cum terra, quae nunquam recusat imperium,

ubi ratio cum Orco habetur,

for which: ubi sit cum Orco ratio ponenda,

cum omnibus Musis rationem habere cogito,

cum hac (muliere) aliquid adulescentem hominem habuisse rationis,

. quae ratio tibi cum eo intercesserat?

pacis vero quae potest esse cum eo ratio, in quo est incredibilis crudelitas, fides nulla?

quod si habenda cum M. Antonii latrocinio pacis ratio fuit, etc.,

fontes ad nostrorum annalium rationem veteres, ad ipsorum sane recentes,

quorum (civium Romanorum) nobis pro vestra sapientia, Quirites, habenda est ratio diligenter,

(deos) piorum et impiorum habere rationem,

cujus absentis rationem haberi proximis comitiis populus jussisset,

absentis,

sauciorum et aegrorum habita ratione,

moneret, frumenti rationem esse habendam,

so (al. frumentandi), rationem habere,

alicujus vel dignitatis vel commodi rationem non habere,

alicujus salutis rationem habere,

turpissimae fugae rationem habere,

ut in ceteris habenda ratio non sui solum sed etiam aliorum, sic, etc.,

proinde habeat rationem posteritatis et periculi sui,

habere nunc se rationem officii pro beneficiis Caesaris,

non ullius rationem sui commodi ducit,

cum hujusce periculi tum ceterorum quoque officiorum et amicitiarum ratio,

omnis hac in re habenda ratio et diligentia est, ut, etc.,

didici ex tuis litteris, te omnibus in rebus habuisse rationem, ut mihi consuleres,

habeo rationem, quid a populo Romano acceperim,

ut habere rationem possis, quo loco me salva lege Cornelia convenias, ego veni, etc.,

neque illud rationis habuisti, eam provinciam ad summam stultitiam nequitiamque venisse,

hoc rationis habebant, facere eos nullo modo posse, ut, etc.,

nunc sic rationem incipissam, hanc instituam astutiam, ut, etc.,

ubi cenas hodic, si hanc rationem instituis?

tua ratio est, ut secundum binos ludos mihi respondere incipias: mea, ut ante primos ludos comperendinem. Ita fiet, ut tua ista ratio existimetur astuta, meum hoc consilium necessarium,

ratio viaque defensionis,

itaque in praesentia Pompeii insequendi rationem omittit,

mea autem ratio in dicendo haec esse solet, ut, etc.,

haec in philosophia ratio contra omnia disserendi,

dicendi,

aliquot ante annis inita ratio est, ut, etc.,

ut, quo primum occurreretur, vix ratio iniri possit,

quia reponendarum (tegularum) nemo artifex inire rationem potuerit,

hoc aditu laudis non mea me voluntas sed meae vitae rationes ab ineunte aetate susceptae prohibuerunt,

de rationibus rerum publicarum aut constituendarum aut tuendarum,

sed ratio ordoque agminis aliter se habebat ac Belgae ad Nervios detulerant,

ut rei militaris ratio atque ordo postulabat,

rei militaris,

ratio atque usus belli,

novae rationes bellandi,

ratio equestris proelii,

quorum operum haec erat ratio, etc.,

tigna bina, etc.,

serpit per omnium vitas amicitia, nec ullam aetatis degendae rationem patitur esse expertem sui,

ita ratio comparata est vitae naturaeque nostrae, ut, etc.,

civitas (Platonis) non quae possit esse, sed in qua ratio rerum civilium perspici posset,

reliqui disseruerunt de generibus et de rationibus civitatum,

1, 8, 13: quam creberrimis litteris faciam ut tibi nota sit omnis ratio dierum atque itinerum meorum,

haec eadem ratio est in summa totius Galliae,

ab nostris eadem ratione, qua pridie, resistitur,

docet, longe alia ratione esse bellum gerendum atque antea sit gestum,

hoc si Romae fieri posset, certe aliqua ratione expugnasset iste,

quid refert, qua me ratione cogatis?

quod fuit illis conandum atque omni ratione efficiendum,

simili ratione Pompeius in suis castris consedit,

auxilium ferri nulla ratione poterat,

nec quibus rationibus superare possent, sed quem ad modum uti victoria deberent, cogitabant,

678): vereor ne oratio mea aliena ab judiciorum ratione esse videatur,

multa autem propter rationem brevitatis praetermittenda,

103: quantas perturbationes et quantos aestus habet ratio comitiorum?

nihil fallacius ratione tota comitiorum,

praedicere tempestatum rationem et praedonum,

tota ratio talium largitionum genere vitiosa est,

altera in ratione, quae docet et explanat, quid faciendum, quid fugiendum sit. Ita fit, ut ratio praesit, appetitus obtemperet,

homo, quod rationis est particeps, per quam consequentia cernit, causas rerum videt earumque progressus et quasi antecessiones non ignorat, similitudines comparat rebusque praesentibus adjungit atque annectit futuras, facile totius vitae cursum videt ad eamque degendam praeparat res necessarias. Eademque natura vi rationis hominem concilia homini et ad orationis et ad vitae societatem, etc.,

haud scio, an melius fuerit, humano generi motum istum celerem cogitationis, acumen, sollertiam, quam rationem vocamus, non dari omnino quam tam munifice et tam large dari, etc.,

lex est ratio summa, insita in natura, quae jubet ea, quae facienda sunt, prohibetque contraria. Eadem ratio, cum est in hominis mente confirmata et confecta, lex est,

ut, quos ratio non posset, eos ad officium religio duceret,

mens et ratio et consilium in senibus est,

si pudor quaeritur, si probitas, si fides, Mancinus haec attulit, si ratio, consilium, prudentia, Pompeius antistat,

si ratio et prudentia curas aufert,

quibus in rebus temeritas et casus, non ratio nec consilium valet,

illa de urbis situ revoces ad rationem quae a Romulo casu aut necessitate facta sunt,

moneo ut agentem te ratio ducat, non fortuna,

consilio et ratione deficitur,

Ariovistum magis ratione et consilio quam virtute vicisse. Cui rationi contra homines barbaros locus fuisset, etc.,

nec sat rationis in armis,

rationis egens,

iracundia dissidens a ratione,

majora quam hominum ratio consequi possit,

quantum ratione provideri poterat,

quantumque in ratione esset, exploratum habuit,

nec majore ratione bellum administrari posse,

minari divisoribus ratio non erat,

too, minime rationis est,

Vitellianus exercitus, cui acquiescere Cremonae ratio fuit,

quod domi te inclusisti, ratione fecisti,

ratio est causa, quae demonstrat, verum esse id, quod intendimus, brevi subjectione. Rationis confirmatio est ea, quae pluribus argumentis corroborat breviter expositam rationem,

quid tandem habuit argumenti aut rationis res, quamobrem, etc.,

nostra confirmare argumentis ac rationibus: deinde contraria refutare,

noverit orator argumentorum et rationum locos,

si mei consilii causam rationemque cognoverit,

ad eam sententiam cum reliquis causis haec quoque ratio eos deduxit, quod, etc.,

quam habet rationem, non quaero aequitatis, sed ipsius improbitatis atque impudentiae?... facti, si non bonam, at aliquam rationem afferre,

deinde nihil rationis affert, quamobrem, etc.,

non deest hoc loco copia rationum, quibus docere velitis, humanas esse formas deorum: primum quod, etc.... deinde quod, etc.... tertiam rationem affertis, quod, etc.,

et quidem, cur sic opinetur, rationem subicit,

idcirco minus existimo te nihil nisi summa ratione fecisse,

5: nunc non modo agendi rationem nullam habeo, sed ne cogitandi quidem,

rationes in ea disputatione a te collectae vetabant me rei publicae penitus diffidere,

rationibus conquisitis de voluptate et dolore disputandum putant,

quod cum disputando rationibusque docuisset,

his rationibus tam certis tamque illustribus opponuntur ab his, qui contra disputant primum labores, etc.,

num parva causa aut prava ratio est?

ratio est, quae continet causam, quae si sublata sit, nihil in causa controversiae relinquatur, hoc modo: Orestes si accusetur matricidii, nisi hoc dicat, Jure feci, illa enim patrem meum occiderat, non habet defensionem,

ad propositum subjecta ratio, et item in distributis supposita ratio,

in omnibus, quae ratione docentur et via, primum constituendum est, quid quidque sit, etc.,

ut ratione et via procedat oratio,

modo et ratione aliquid facere (along with recte atque ordine facere),

quae res Nec modum habet neque consilium, ratione modoque Tractari non vult,

nihil est, quod ratione et numero moveri possit sine consilio,

intervallis imparibus, sed tamen pro rata parte ratione distinctis,

ex summis et infimis et mediis interjectis ordinibus ut sonis moderata ratione civitas concinit,

in quo defuit fortasse ratio, sed tamen vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem,

5, 5, 7: declinatio si cum ratione fiet,

ratio et distributio,

erat enim tunc haec nova et ignota ratio, solem lunae oppositum solere deficere,

nova et a nobis inventa ratio,

2, 39, 66: si animum contulisti in istam rationem et quasi artem,

omnes tacito quodam sensu sine ulla arte aut ratione, quae sint in artibus ac rationibus recta ac prava dijudicant,

continet enim totam hanc quaestionem ea ratio, quae est de natura deorum,

Epicuri ratio, quae plerisque notissima est,

Stoicorum ratio disciplinaque,

Cynicorum ratio,

etiamsi cui videbitur illa in optimis studiis et artibus quieta vitae ratio beatior, haec civilis laudabilior est certe et illustrior,

improba navigii ratio tum caeca jacebat,

si qua (est in me) exercitatio dicendi aut si hujus rei ratio aliqua, ab optimarum artium studiis ac disciplina profecta,

mea sic est ratio,

inventus est nemo, cujus non haec et sententia esset et oratio, non esse metuendum, etc.... Haec cum omnes sentirent et cum in eam rationem pro suo quisque sensu ac dolore loqueretur,

cujus ratio etsi non valuit,

non, quo modo efficiatur concludaturque ratio, tradit,

ratio ipsa coget, et ex aeternitate quaedam esse vera et ea non esse nexa causis aeternis, etc.,

ergo, ubi tyrannus est, ibi non vitiosam ut heri dicebam, sed, ut nunc ratio cogit, dicendum est, plane nullam esse rem publicam,

quod (faenum et pabulum) bubus satis siet, qui illic sient,

duo talenta pro re nostrā ego esse decrevi satis,

dies mihi hic ut sit satis vereor Ad agendum,

quicquid adjecissent ipsi terroris satis ad perniciem fore rati,

animo satis haec vestigia parva sagaci Sunt, per quae possis cognoscere cetera tute,

satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidium,

ut semper vobis auxilium adversus inimicos satis sit,

satis esse Italiae unum consulem censebat,

ipse Romam venirem, si satis consilium quādam de re haberem,

id modo si mercedis Datur mihi... satis Mihi esse ducam,

satis hoc tibi est,

animo istuc satis est, auribus non satis,

dicebant de re publicā quod esset illis viris et consulari dignitati satis,

quidvis satis est, dum vivat modo,

qui non sentirent, quid esset satis,

sum avidior etiam, quam satis est, gloriae,

plus quam satis doleo,

semel fugiendi si data est occasio, Satis est,

satis esse deberet, si, etc.,

satin' habes, si feminarum nulla'st, quam aeque diligam?

ars satis praestat, si, etc.,

non satis efficit oratio, si, etc.,

satis superque est,

poenas dedit usque superque Quam satis est,

satis superque habere dicit, quod sibi ab arbitrio tribuatur,

tanta repente caelo missa vis aquae, ut ea modo exercitui satis superque foret,

satis una excidia,

plura quam satis est,

ultra quam satis est,

huic satis illud erit planum facere atque probare,

satis erat respondere Magnas: ingentes, inquit,

velut satis sit, scire ipsos,

si oratori satis esset docere,

nunc libertatem repeti satis est,

vos satis habebatis animam retinere,

illud satis habeo dicere,

satis putant vitio carere,

si res nudas atque inornatas indicare satis videretur,

Herennium et Numisium legatos vinciri satis visum,

Fabio satis visum, ut ovans urbem iniret,

quarum (rerum) unam dicere causam Non satis est, verum plures,

nec vero habere virtutem satis est, nisi utare,

opera exstruentibus satis non est, saxa atque materiam congerere,

1: non satis est, pulchra esse poëmata,

Zumpt, Gram. § 590): nunc satis est dixisse: ego mira poëmata pango, etc.,

quod hactenus ostendisse satis est,

atque id viro bono satis est, docuisse quod sciret,

illud notasse satis habeo,

non ille satis cognosse Sabinae Gentis habet ritus,

non satis credunt excepisse quae relicta erant,

satis historiarum est,

verborum,

satis mihi id habeam supplicii,

ea amicitia non satis habet firmitatis,

ad dicendum temporis satis habere,

satis poenarum dedisse,

jam satis terris nivis atque dirae Grandinis misit pater,

satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

vitae,

quibus (dis) sat esse non queam?

pol vel legioni sat est (obsonium),

in jure causam dicito, hic verbum sat est,

tantum quantum sat est,

tantum sat habes?

si hoc sat est,

amabo jam sat est,

paene plus quam sat erat,

sat habeo,

nonne id sat erat, Accipere ab illo injuriam?

perdere posse sat est,

sat habet favitorum semper, qui recte facit,

vocis,

signi,

poenae,

si sis sanus, aut sapias satis,

satis deludere,

satis jam dolui ex animo et curā me satis Et lacrimis maceravi,

satin' me illi hodie scelesti ceperunt dolo?

ego istuc satis scio,

satis ostenderit, reliquos, etc.,

neque audio neque oculis prospicio satis,

contra Epicurum satis superque dictum est,

quidque furor valeat, Penthea caede satisque Ac super ostendit,

satis dives,

dotata,

dicacula,

satis multa restant,

video te testimoniis satis instructum,

rura tibi magna satis,

satis superque humilis est, qui, etc.,

videor mihi nostrum illum consularem exercitum bonorum omnium, etiam satis bonorum, habere firmissimum,

satis litteratus (with nec infacetus),

satis bonus (locus),

res satis amplae,

satis audacter,

satis certo scio,

satis superbe illuditis me,

satis scite,

non satis honeste,

satis cum periculo,

satis opportune occidisse,

satis recte,

satis saepe,

satis bene ornatae,

a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere. Quid secundum? Satis bene pascere. Quid tertium? Male pascere. Quid quartum? Arare,

sat scio,

sat prata biberunt,

accusator sat bonus,

non sat idoneus Pugnae,

laetantibus omnibus bonis, etiam sat bonis,

qui sat diu vixisse sese arbitrabitur,

sat commode,

sat recte,

scire satius est quam loqui Servum hominem,

nimio satius est, ut opu'st, te ita esse, quam ut animo lubet,

quanto satius est, te id dare operam... Quam id loqui, etc.,

also: satius multo fuisse, non moveri bellum adversus eum, quam omitti motum,

nonne fuit satius tristis Amaryllidis iras pati?

hos te satius est docere, ut, quando agas, quid agant, sciant,

mori me satius est,

repertus est nemo, qui mori diceret satius esse,

mortuom hercle me duco satius,

terga impugnare hostium satius visum est,

mortuum me duco satius),

ego quod magis pertineat ad Fundanii valetudinem, satius dicam,

nunc agitas sat tute tuarum rerum,

is quoque suarum rerum sat agitat, tamen, etc.,

nunc satagit,

cum Pyrrhus rex in terrā Italiā esset satisque agerent Romani,

ego nocte hac proximā In somnis egi satis et fui homo exercitus,

complorantibus omnibus nostris atque in sentinā satis agentibus,

satis agentes rerum suarum,

pugnatur acriter: agitur tamen satii,

(Domitius) Afer venuste Mallium Suram multum in agendo discursantem, salientem, manus jactantem, etc.... non agere dixit, sed satagere. Est enim dictum per se urbanum satagere, etc.,

curris, stupes, satagis tamquam mus in matellā,

satis accipio,

satis acceptum habere,

satis caveo,

satis do (also as one word, satisdo),

judicatae pecuniae,

damni infecti,

fidei commissi,

satis exigo,

satis offero,

satis peto,

satisfacere dicimur ei, cujus desiderium implemus,

ut illis satis facerem ex disciplinā,

Siculis,

alicui petenti,

operam dabo ut tibi satisfaciam,

deo pie et caste,

domino vel populo (gladiatores),

cum aut morte aut victoriā se satisfacturum rei publicae spopondisset,

cui (vitae meae) satis feci vel aetate vel factis,

me omnibus satis esse facturum,

causae atque officio satis facere,

satis officio meo, satis illorum voluntati, qui a me hoc petiverunt, factum esse arbitrabor,

gravibus seriisque rebus,

etsi nullo modo poterit oratio mea satis facere vestrae scientiae,

qui et naturae et legibus satis fecit,

amicitiae nostrae,

me plus satis nostrae conjunctioni amorique facturum,

ut omnium vel suspicioni vel malevolentiae vel crudelitati satis fiat,

mihi vero satis superque abs te videtur istorum studiis... esse factum,

se avarissimi hominis cupiditati satis facere posse,

odio alicujus,

libidini alicujus,

voluntati voluntate satisfecimus,

condicioni,

qui (histriones) in dissimillimis personis satisfaciebant,

in historiā,

in jure civili,

in omni genere,

quibus quoniam satisfeci me nihil reliqui fecisse, quod ad sanandum me pertineret, reliquum est, ut, etc.,

quamobrem tandem non satisfacit?

nos plene et statim de eo satis esse facturos,

pecunia petitur ab Hermippo: Hermippus ab Heraclide petit, ipse tamen Fufiis satisfacit absentibus et fidem suam liberat,

cum de visceribus tuis et filii tui satis facturus sis quibus debes,

omnis pecunia exsoluta esse debet aut eo nomine satisfactum esse: satisfactum autem accipimus, quemadmodum voluit creditor, licet non sit solutum, etc.,

Stichus servus meus heredi meo mille nummos si solverit, satisve fecerit, etc.,

cui ususfructus legatus esset, donec ei totius dotis (sc. nomine) satis fieret, etc.,

aut satisfaciat mihi ille, etc.,

si Aeduis de injuriis... item si Allobrogibus satisfaciant,

deinde reliquae legiones per tribunos militum egerunt, ut Caesari satisfacerent, etc.,

acceperam jam ante Caesaris litteras, ut mihi satisfieri paterer a te,

omnibus rationibus de injuriis,

injuriarum satisfecisti L. Labieno,

missis ad Caesarem satisfaciundi causā legatis,

in quā civitate legatus populi Romani aliquā ex parte violatus sit, nisi publice satis factum sit, el civitati bellum indici atque inferri solere,

satisfacientes aut supplicantes summittimus (manus),

also volt,

voltis,

so volint,

sis for si vis,

sultis for si voltis, only ante-class.,

potare ego hodie tecum volo,

ego quoque volo esse liber: nequiquam volo,

ait rem seriam agere velle mecum,

natus enim debet quicunque est velle manere In vita,

video te alte spectare et velle in caelum migrare,

quid poetae? Nonne post mortem nobilitari volunt?

si innocentes existimari volumus,

quoniam opinionis meae voluistis esse participes,

quod eas quoque nationes adire et regiones cognoscere volebat,

si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

dominari illi volunt, vos liberi esse,

si haec relinquere voltis,

priusquam liberi estis, dominari jam in adversarios vultis,

si quis vestrum suos invisere volt, commeatum do,

non enim vincere tantum noluit, sed vinci voluit,

suspitionem Caesar quibusdam reliquit, neque voluisse se diutius vivere, neque curasse,

Eutrapelus cuicunque nocere volebat, Vestimenta dabat pretiosa,

neque enim aut hiare semper vocalibus aut destitui temporibus volunt sermo atque epistula,

in acdibus quid tibi meis erat negoti...? Volo scire,

maxima voce clamat populus, neque se uni, nec paucis velle parere,

consuesse deos immortalis, quos pro scelere eorum ulcisci velint, etc.,

hic experiri vim virtutemque volo,

ac volui inicere tragulam in nostrum senem,

eadem quae illis voluisti facere tu, faciunt tibi,

puerumque clam voluit exstinguere,

necare candem voluit,

hostis hostem occidere volui,

volui... ferro interficere (ironically),

tuum crimen erit, hospitem occidere voluisse,

non enim vult mori, sed invidiam filio facere,

Pregn., opp. optare: non vult mori qui optat,

sed eo die is, cui dare volueram (epistulam), non est profectus,

cum de senectute vellem aliquid scribere,

ego te volui castigare, tu mihi accussatrix ades,

bonus volo jam ex hoc die esse,

ego jam a principio amici filiam, Ita ut aequom fuerat, volui uxorem ducere,

at etiam eo negotio M. Catonis splendorem maculare voluerunt,

eum (tumulum) non tam capere sine certamine volebat, quam causam certaminis cum Minucio contrahere,

cum lex venditionibus occurrere voluit,

si iis qui haec omnia flamma ac ferro delere voluerunt... bellum indixi, etc.,

(plebem) per caedem senatus vacuam rem publicam tradere Hannibali velle,

rem Nolanam in jus dicionemque dare voluerat Poeno,

ut qui a principio mitis omnibus Italicis praeter Romanos videri vellet, etc.,

quas (i. e. magnas res) qui impedire vult, is et infirmus est mobilisque natura, et, etc.,

nam si quando id (exordium) primum invenire volui, nullum mihi occurrit, nisi aut exile, aut, etc.,

de Antonio dico, numquam illum... nonnullorum de ipso suspitionem infitiando tollere voluisse,

audes Fatidicum fallere velle deum?

hic respondere voluit, non lacessere,

non te judices urbi sed carceri reservarunt, neque to retinere in civitate, sed exilio privare voluerunt,

quid aliud volui dicere?

volo autem dicere, illud homini longe optimum esse quod ipsum sit optandum per se,

adduxi volui dicere,

nunc quod relicuom restat volo persolvere,

sustine hoc, Penicule, exuvias facere quas vovi volo,

sinite me prospectare ne uspiam insidiae sint, consilium quod habere volumus,

si Prometheus, cum mortalibus ignem dividere vellet, ipse a vicinis carbunculos conrogaret, ridiculus videretur,

ait se velle de illis HS. LXXX. cognoscere,

hinc se recipere cum vellent, rursus illi ex loco superiore nostros premebant,

quotiens ire volo foras, retines me, rogitas quo ego eam,

quae sese in ignem inicere voluit, prohibui,

si scires aspidem latere uspiam, et velle aliquem imprudentem super eam adsidere,

quod cum facere vellent, intervenit M. Manilius,

qui cum opem ferre vellet, nuntiatum sibi esse aliam classem ad Aegates insulas stare,

at Libys obstantes dum vult obvertere remos, In spatium resilire manus breve vidit,

P. Claudius cum proelium navale committere vellet,

sed, nisi molestum est, nomen dare vobis volo comediai,

vos ite intro. Interea ego ex hac statua verberea volo erogitare... quid sit factum,

i tu atque arcessi illam: ego intus quod facto est opus volo adcurare,

illa enim (ars) te, verum si loqui volumus, ornaverat,

ergo, si vere aestimare volumus, etc.,

si vere aestimare Macedonas, qui tunc erant, volumus,

ejus me compotem facere potestis, si meminisse vultis, etc.,

visne igitur, dum dies ista venit... interea tu ipse congredi mecum ut, etc....?

volo tibi Chrysippi quoque distinctionem indicare,

uti tamen tuo consilio volui,

is dare volt, is se aliquid posci,

hoc dixit, si hoc de cella concederetur, velle Siculos senatui polliceri frumentum in cellam gratis,

ei laxiorem daturos, si venire ad causam dicendam vellet,

plerique concessam sibi sub condicione vitam si militare adversus eum vellent, recusarunt,

dedere etiam se volebant, si toleranda viris imperarentur,

heri nemo voluit Sostratam intro admittere,

cum alter verum audire non vult,

nihil ex his praeter... accipere voluit,

si jussus est, necessitati,

utrum statuas voluerint tibi statuere, an coacti sint,

de risu quinque sunt quae quaerantur... sitne oratoris risum velle permovere,

laedere numquam velimus,

vivere noluit qui mori non vult,

haec tibi scripsi ut isto ipso in genere in quo aliquid posse vis, te nihil esse cognosceres,

in hoc homo luteus etiam callidus ac veterator esse vult, quod ita scribit, etc.,

Pythago. ras, qui etiam ipse augur esse vellet,

magis eum delectat qui se ait philosophari velle sed paucis: nam omnino haud placere,

nunc bene vivo et fortunate atque ut volo, i. e. vivere,

proinde licet quotvis vivendo condere saecla,

nec tantum proficiebam quantum volebam,

tot autem rationes attulit, ut velle (i. e. persuadere) ceteris, sibi certe persuasisse videatur,

sed liceret, si velint, in Ubiorum finibus considere,

quo praesidio senatus libere quae vellet decernere auderet,

neque chorda sonum reddit quem vult manus et mens,

tum mihi faciat quod volt magnus Juppiter,

id repetundi copia est, quando velis,

habuit aurum quamdiu voluit,

rapiebat et asportabat quantum a quoque volebat Apronius,

provincias quas vellet, quibus vellet, venderet?

quotiens ille tibi potestatem facturus sit ut eligas utrum velis,

daret utrum vellet subclamatum est,

senatus consultum factum est ut plebes praeficeret quaestioni quem vellet,

saxi materiaeque caedendae unde quisque vellet jus factum,

26, 21, 11: vicem suam conquestus, quod sibi soli non liceret amicis, quatenus vellet, irasci,

at tu quantum vis tolle,

sine me pervenire quo volo,

scripsi igitur Aristotelio more, quemadmodum quidem volui, tres libros... de Oratore,

ut meliore condicione quam qua ipse vult imitetur homines eos qui, etc.,

ego istos posse vincere scio, velle ne scirem ipsi fecerunt,

jube me vinciri. Volo, dum istic itidem vinciatur,

patri dic velle (i. e. uxorem ducere),

tu selige tantum, Me quoque velle velis, anne coactus amem,

nos in Formiano morabamur, quo citius audiremus: deinde Arpinum volebamus,

volo mensi Quinctili in Graeciam,

hactenus Vitellius voluerat (i. e. procedere),

edixerunt ne quis quid fugae causa vendidisse neve emisse vellet,

interdico, ne extulisse extra aedis puerum usquam velis,

oscula praecipue nulla dedisse velis (= noli dare),

ne quis humasse velit Ajacem, Atride, vetas? Cur?

sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus (= volumus),

an erit qui velle recuset Os populi meruisse?

qui me volet incurvasse querela,

deos volo consilia vostra vobis recte vortere,

emere oportet quem tibi oboedire velis,

scin' quid nunc te facere volo?

si perpetuam vis esse adfinitatem hanc,

consul ille egit eas res quarum me participem esse voluit,

vim volumus exstingui: jus valeat necesse est,

nec mihi hunc errorem extorqueri volo,

hoc te scire volui,

harum causarum fuit justissima quod Germanos suis quoque rebus timere voluit,

ut equites qui salvam esse rempublicam vellent ex equis desilirent,

si me vivere vis recteque videre valentem,

si vis me flere, dolendum est Primum ipsi tibi,

regnari tamen omnes volebant,

mihi volo ignosci,

volt sibi quisque credi,

quae mihi est spes qua me vivere velim,

volo me placere Philolachi,

judicem esse me, non doctorem volo,

vult, credo, se esse carum suis,

quod certiorem te vis fieri quo quisque in me animo sit,

qui se ex his minus timidos existimari volebant,

religionis se causa... Bacchis initiari velle,

Agrippae se nepotem neque credi neque dici volebat,

me absente neminem volo intromitti,

viros nostros quibus tu voluisti esse nos matres familias,

pater illum alterum (filium) secum omni tempore volebat esse,

(deus) quinque reliquis motibus orbem esse voluit expertem,

causa mittendi fuit quod iter per Alpes... patefieri volebat,

quippe (senatus) foedum hominem a republica procul esse volebat,

nec (di) patefieri (crimina) ut impunita essent, sed ut vindicarentur voluerunt,

senatus... Romano sanguini pudicitiam tutam esse voluit,

quid fieri velit praecipit,

ibi quid fieri vellet imperabat,

quid fieri vellet ostendit,

quae fieri vellet edocuit,

quid fieri vellet edixit,

sacra Cereris summa majores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt,

Asinariam volt esse (nomen fabulae) si per vos licet,

Plautus hanc mihi gnatam esse voluit Inopiam,

primumdum huic esse nomen Diphilus Cyrenas voluit,

quae ipsi qui scripserunt voluerunt vulgo intellegi,

si non hoc intellegi volumus,

quale intellegi vult Cicero cum dicit orationem suam coepisse canescere,

quamquam illi (Prometheo) quoque ferreum anulum dedit antiquitas vinculumque id, non gestamen, intellegi voluit,

Siculi... me defensorem calamitatum suarum... esse voluerunt,

si a me causam hanc vos (judices) agi volueritis,

senatus te voluit mihi nummos, me tibi frumentum dare,

qua (statua) abjecta, basim tamen in foro manere voluerunt,

160: liberam debere esse Galliam quam (senatus) suis legibus uti voluisset,

tu Macedonas tibi voluisti genua ponere, venerarique te ut deum,

montem quem a Labieno occupari voluerit,

ibi futuros esse Helvetios ubi eos Caesar... esse voluisset,

obtinuere ut (tribuni) tribuniciae potestatis vires salubres vellent reipublicae esse,

Hiero tutores... puero reliquit quos precatus est moriens ut juvenum suis potissimum vestigiis insistere vellent,

petere ut eum... publicae etiam curae ac velut tutelae vellent esse (i. e. senatus),

orare tribunos ut uno animo cum consulibus bellum ab urbe ac moenibus propulsari vellent,

quam superesse causam Romanis cur non... incolumis Syracusas esse velint?

si alter ex heredibus voluerit rem a legatario possideri, alter non, ei qui noluit interdictum competet,

cum P. Attio agebant ne sua pertinacia omnium fortunas perturbari vellet,

voluisti enim in suo genere unumquemque... esse Roscium,

(Cicero) vult esse auctoritatem in verbis,

vult esse Celsus aliquam et superiorem compositionem,

si tantum irasci vis sapientem quantum scelerum indignitas exigit,

est genus hominum qui esse se primos omnium rerum volunt, Nec sunt,

semper auget adsentator id quod is cujus ad voluntatem dicitur vult esse magnum,

si quis patricius, si quis—quod illi volunt invidiosius esse—Claudius diceret,

vultis, opinor, nihil esse... in natura praeter ignem,

volunt illi omnes... eadem condicione nasci,

vultis evenire omnia fato,

alteri censent, etc., alteri volunt a rebus fatum omne relegari,

vultis a dis immortalibus hominibus dispertiri somnia,

volunt quidam... iram in pectore moveri effervescente circa cor sanguine,

si tam familiaris erat Clodiae quam tu esse vis,

sit sane tanta quanta tu illam esse vis,

ad pastum et ad procreandi voluptatem hoc divinum animal procreatum esse voluerunt: quo nihil mihi videtur esse absurdius,

Rhodi ego non fui: me vult fuisse,

unde homines dum se falso terrore coacti Effugisse volunt, etc.,

utrum scientem vultis contra foedera fecisse, an inscientem?

quam primum istud, quod esse vis?

ut et mihi, quae ego vellem non esse oratoris, concederes,

ne res publica quidem haec pro se suscipi volet,

cui tacere grave sit, quod homini facillimum voluerit esse natura,

quid non ingenio voluit natura licere?

me sine, quem semper voluit fortuna jacere,

hanc me militiam fata subire volunt,

duodecim tabulae nocturnum furem... interfici impune voluerunt,

lex duodecim tabularum tignum aedibus junctum... solvi prohibuit, pretiumque ejus dari voluit,

nostri... leges et jura tecta esse voluerunt,

propter eam partem epistulae tuae per quam te et mores tuos purgatos et probatos esse voluisti,

daturum se operam ne cujus suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent,

sociis maxime lex consultum esse vult,

aunt qui volum te conventam,

eidem homini, si quid recte cura tum velis, mandes,

sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,

nulla sedes quo concurrant qui rem publicam defensam velint,

rex celatum voluerat (i. e. donum),

Hannibal non Capuam neglectam, neque desertos volebat socios,

26, 31, 6: contemptum hominis quem destructum volebat,

si te non emptam vellet, emendus erat,

velle Pompeium se Caesari purgatum,

liberis consultum volumus propter ipsos,

obliviscere illum aliquando adversario tuo voluisse consultum,

quibus tribuni plebis nunc consultum repente volunt,

quamquam senatus subventum voluit heredibus,

volo amori ejus obsecutum,

si me vivum vis, pater, Ignosce,

ille, si me alienus adfinem volet, Tacebit,

ut tu illam salvam magis velis quam ego,

quoniam ex tota provincia soli sunt qui te salvum velint,

irent secum extemplo qui rempublicam salvam vellent,

in occulto jacebis quom te maxime clarum voles (= clarus esse voles),

volo me patris mei similem,

qui vero se populares volunt,

ut integrum se salvumque velit,

ut (omne animal) se et salvum in suo genere incolumeque vellet,

stulta es, soror, magis quam volo (i.e. te esse),

senatum non quod sentiret, sed quod ego vellem decernere,

neque enim facile est ut irascatur cui tu velis judex (= cui tu eum irasci velis),

deos credo voluisse, nam ni vellent, non fieret,

acutum etiam illud est cum ex alterius oratione aliud atque ille vult (sc. te excipere),

veremur quidem vos, Romani, et, si ita vultis, etiam timemus,

and of things as subjects: cadentque vocabula, si volet usus (i. e. ea cadere),

ergo ego, inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse rei publicae debeo,

nam illi regi tolerabili, aut, si voltis, etiam amabili, Cyro,

volo Varronem (i. e. hos libros habere),

volo ut quod jubebo facias,

quia enim id maxime volo ut illi istac confugiant,

ut mihi aedes aliquas conducat volo,

velim ut tibi amicus sit,

quare id quoque velim... ut sit qui utamur,

maxime vellem, judices, ut P. Sulla... modestiae fructum aliquem percipere potuisset,

equidem vellem uti pedes haberent (res tuae),

his ut sit digna puella volo,

at ego deos credo voluisse ut apud te me in nervo enicem,

volo ut mihi respondeas,

12, 29: nuntia Romanis, caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis terrarum sit,

id quaerunt, volunt haec ut infecta faciant,

quod peto et volo parentes meos ut commonstres mihi,

quasi vero aut populus Romanus hoc voluerit, aut senatus tibi hoc mandaverit ut... privares,

with opto,

with laboro,

with aequum censere,

at ne videas velim,

quid nunc vis? ut opperiare hos sex dies saltem modo, ne illam vendas, neu me perdas, etc.,

credibile est hoc voluisse legumlatorem, ne auxilia liberorum innocentibus deessent,

ergo animum advortas volo,

volo amet me patrem,

hoc volo agatis,

ducas volo hodie uxorem,

quid vis faciam?

volo etiam exquiras quam diligentissime poteris quid Lentulus agat?

Othonem vincas volo,

eas litteras volo habeas,

visne igitur videamus quidnam sit, etc.,

volo, inquis, sciat,

volo hoc oratori contingat ut, etc.,

abi atque obsona, propera! sed lepide volo (i. e. obsones),

voltisne olivas, aut pulmentum, aut capparim?

animo male est: aquam velim,

quia videt me suam amicitiam velle,

gratiam tuam,

aquam,

discidium,

mihi frumento non opus est: nummos volo,

non poterat scilicet negare se velle pacem,

si amplius obsidum (= plures obsides) vellet, dare pollicentur,

pacem etiam qui vincere possunt, volunt,

ferunt (eum)... honestum finem voluisse,

cum Scipio veram vellet et sine exceptione victoriam,

mensae munera si voles secundae, Marcentes tibi porrigentur uvae,

quorum isti neutrum volunt,

voluimus quaedam, contendimus... Obtenta non sunt,

restat ut omnes unum velint,

si plura velim,

per quod probemus aliud legislatorem voluisse,

ut putent, aliud quosdam dicere, aliud velle,

utrum is qui scripsit... voluerit,

ut nemo contra id quod vult dicit, ita potest melius aliquid velle quam dicit,

quis enim pudor omnia velle?

immo faenus: id primum volo,

proximum quod sit bono... id volo,

nisi ea quae tu vis volo,

siquidem id sapere'st, velle te id quod non potest contingere,

hoc (i. e. otium cum dignitate) qui volunt omnes optimates putantur,

privatum oportet in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint,

quid est sapientia? Semper idem velle atque idem nolle,

pudebit eadem velle quae volueras puer,

nec volo quod cruciat, nec volo quod satiat,

hoc Ithacus velit, et magno mercentur Atridae (sc. poenas in me sumi),

hoc velit Eurystheus, velit hoc germana Tonantis (sc. verum esse, Herculem, etc.),

eloquere quid velis,

sed plane quid velit nescio,

mittunt etiam ad dominos qui quaerant quid velint,

quid? Si haec... ipsius amici judicarunt? Quid amplius vultis?

quid amplius vis?

spectatur quid voluerit scriptor,

capram illam suspicor jam invenisse... quid voluerit,

sed tamen intellego quid velit,

quid autem volunt ea di immortales significantes quae sine interpretibus non possimus intellegere? etc.,

hunc ensem mittit tibi... Et jubet ex merito scire quid iste velit,

quod volui, ut volui, impetravi... a Philocomasio,

ut quod frons velit oculi sciant,

illi quae volo concedere,

si illud quod volumus dicitur,

multa eveniunt homini quae volt, quae nevolt,

quamquam (litterae tuae) semper aliquid adferunt quod velim,

quae vellem quaeque sentirem dicendi,

uti ea quae vellent impetrarent,

satis animi ad id quod tam diu vellent,

sed quod volebant non... expediebant,

illud quod volumus expressum est, ut vaticinari furor vera soleat,

bis sumpsit quod voluit,

cornucopia ubi inest quidquid volo,

Caesar de Bruto solitus est dicere: magni refert hic quid velit, sed quidquid volt, valde volt,

eumque Alexander cum rogaret, si quid vellet, ut diceret,

ego eo ad forum nisi quid vis,

nunc de ratione videamus, nisi quid vis ad haec,

visunt, quid agam, ecquid velim,

numquid vis aliud?

numquid vellem rogavit,

frequentia rogantium num quid vellet,

rogavit num quid in Sardiniam vellet. Te puto saepe habere qui num quid Romam velis quaerant,

Demenaetum volebam,

bona femina et malus masculus volunt te,

solus te solum volo,

quia non est intus quem ego volo,

hae oves volunt vos,

quis me volt? Perii, pater est,

centuriones trium cohortium me velle postridie,

volo te verbis pauculis,

sed paucis verbis te volo, Palaestrio,

Sosia, Adesdum, paucis te volo,

hanc volo (= amo),

sine me amare unum Argyrippum... quem volo,

quom quae te volt, eamdem tu vis,

aut quae (vitia) corpori' sunt ejus siquam petis ac vis,

quam volui nota fit arte mea,

roga, velitne an non uxorem,

ut sapiens velit gerere rem publicam, atque... uxorem adjungere, et velle ex ea liberos (anacoluth.),

With two accusatives: (narrato) illam te amare et velle uxorem,

not in Cic.): numquid me vis?

face certiorem me quid meus vir me velit,

num quidpiam me vis aliud?

nunc verba in pauca conferam quid te velim,

narrabit ultro quid sese velis,

quid me voluisti?

numquid aliud me vis?

quin tu uno verbo dic quid est quod me velis,

si quid ille se velit, illum ad se venire oportere,

cum mirabundus quidnam (Taurea) sese vellet, resedisset Flaccus, Me quoque, inquit, etc.,

paucis, Euclio, est quod te volo,

est quod te volo secreto,

rare): quamquam vobis volo quae voltis, mulieres,

si ex me illa liberos vellet sibi,

praesidium velle se senectuti suae,

nihil est mali quod illa non initio filio voluerit, optaverit,

rem Romanam huc provectam ut externis quoque gentibus quietem velit,

cui ego omnia meritissimo volo et debeo,

quid aliud tibi vis?

haud ita vitam agerent ut nunc plerumque videmus Quid sibi quisque velit nescire,

nunc quid processerim huc, et quid mihi voluerim dicam,

quid mihi volui? quid mihi nunc prodest bona voluntas?

quid nunc tibi vis, mulier, memora,

quid tibi vis? quid cum illa rei tibi est?

quid est quod sic gestis? quid sibi hic vestitus quaerit? Quid est quod laetus sis? quid tibi vis?

quid est, inepta? quid vis tibi? quid rides?

quid vis tibi? Quid quaeris?

roganti ut se in Asiam praefectum duceret, Quid tibi vis, inquit, insane,

pro deum fidem, quid vobis vultis?

quid igitur sibi volt pater? cur simulat?

quid hic volt veterator sibi?

proinde desinant aliquando me isdem inflare verbis: quid sibi iste vult?... Cur ornat eum a quo desertus est?

quid sibi vellet (Caesar)? cur in suas possessiones veniret?

conicere in eum oculos, mirantes quid sibi vellet (i. e. by courting the plebeians),

qui quaererent quid sibi vellent qui armati Aventinum obsedissent,

quid sibi voluit providentia quae Aridaeum regno imposuit?

ut pernoscatis quid sibi Eunuchus velit,

quid ergo illae sibi statuae equestres inauratae volunt?

quid haec sibi horum civium Romanorum dona voluerunt?

186: avaritia senilis quid sibi velit, non intellego,

quid ergo illa sibi vult pars altera orationis qua Romanos a me cultos ait?

tacitae quid vult sibi noctis imago?

jam diu ego huic bene et hic mihi volumus,

ut tibi, dum vivam, bene velim plus quam mihi,

egone illi ut non bene vellem?

nisi quod tibi bene ex animo volo,

quo tibi male volt maleque faciet,

atque isti etiam parum male volo,

utinam sic sient qui mihi male volunt,

non sibi male vult,

nec est quisquam mihi aeque melius quoi vellem,

illi ego ex omnibus optime volo,

repente coepit dicere, se omnia Verris causa velle,

accedit eo quod Varro magnopere ejus causa vult omnia,

per eos qui nostra causa volunt, valentque apud illum,

sed et Phameae causa volebam,

etsi te ipsius Attici causa velle intellexeram,

valde enim ejus causa volo,

illud non perficis quo minus tua causa velim,

12, 7, 1: si me velle tua causa putas,

regis causa si qui sunt qui velint,

credo tua causa velle Lentulum,

meus vir veniat velim),

nunc ego Simonidem mi obviam veniat velim,

nimis hercle ego illum corvum ad me veniat velim,

saltem aliquem velim qui mihi ex his locis viam monstret,

patrem atque matrem viverent vellem tibi,

quod vos, malum... me sic ludificamini? Nolo volo, volo nolo rursum,

quis est cui velle non liceat?

in magnis et voluisse sat est,

tarde velle nolentis est,

quae (animalia) nullam injuriam nobis faciunt, quia velle non possunt, id. Ira, 2, 26, 4: ejus est nolle qui potest velle,

sed ego hoc ipsum velle miserius duco quam in crucem tolli,

velle ac posse in aequo positum erat,

velle tuum nolo, Didyme, nolle volo,

velle suum cuique est,

nolite, judices, hunc velle maturius exstingui vulnere vestro quam suo fato,

nolite igitur id velle quod fieri non potest,

noli adversum eos me velle ducere, etc.,

neve, revertendi liber, abesse velis (= neve abfueris),

rare): tu tantum fida sorori Esse velis (= fida esto or sis),

di procul a cunctis... Hujus notitiam gentis habere velint (= habeant),

credere modo qui discet velit (= credat qui discet),

aut quia significant divam praedicere ut armis Ac virtute velint patriam defendere terram (= ut defendant),

monentes ne experiri vellet imperium cujus vis, etc.,

et mea... opto Vulnera qui fecit facta levare velit,

legati Sullam orant ut filii innocentis fortunas conservatas velit (virtually = fortunas conservet),

a te peto ut utilitatem sociorum per te quam maxime defensam et auctam velis (= defendas et augeas),

utinam illi qui prius eum viderint me apud eum velint adjutum tantum quantum ego vellem si quid possem (= utinam illi me adjuvent quantum ego adjuvarem, etc.),

cautius ut saevo velles te credere Marti (= utinam te credidisses),

edictum praemittit ad quam diem magistratus... sibi esse praesto Cordubae vellet (= sibi praesto essent),

non tu scis, Bacchae bacchanti si velis advorsarier, ex insana insaniorem facies? (= si advorseris),

si meum Imperium exsequi voluisset, interemptam oportuit (= si executus esset),

si id confiteri velim, tamen istum condemnetis necesse est (= si id confitear),

si quis velit ita dicere... nihil dicat (= si quis dicat),

dies deficiat si velim numerare, etc.,

so,

qua in sententia si constare voluissent, suam auctoritatem... recuperassent,

conicere potestis, si recordari volueritis quanta, etc.,

quod si audire voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus labefactatas reperietis,

ejus me compotem voti vos facere potestis, si meminisse vultis, non vos in Samnio, etc.,

Imo, inquit, si tu ista esse velles, non adulares Dionysium,

ut si his (legibus) perpetuo uti voluissent, sempiternum habituri fuerint imperium,

quid enim si mirari velit, non in silvestribus dumis poma pendere,

nisi ea (opera) certi auctores monumentis suis testata esse voluissent,

vos omnes opere magno esse oratos volo benigne ut operam detis, etc.,

justam rem et facilem esse oratam a vobis volo,

illud tamen te esse admonitum volo, etc.,

sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,

illud te, Tulli, monitum velim etc.,

quamobrem omnes eos oratos volo Ne, etc.,

esse salutatum vult te mea littera primum,

propterea te vocari ad cenam volo (= voco te),

sed nunc rogare hoc ego vicissim te volo: quid fuit, etc. (= nunc te rogo),

pace tua dixisse velim (= pace tua dixerim),

eorum alter, qui Antiochus vocatur, iter per Siciliam facere voluit (= fecit),

si suscipere eam (religionem) nolletis, tamen in eo qui violasset sancire vos velle oporteret (= sancire vos oporteret),

114: ut insequentibus diebus nemo eorum forum aut publicum adspicere vellet (= adspiceret),

talentis mille percussorem in me emere voluisti (= emisti),

utri prius gratulemur, qui hoc dicere voluit, an cui audire contigit? (= qui hoc dixit),

sic tua non paucae carpere facta volent (= carpent),

ego quae in rem tuam sint, ea velim facias,

eas (litteras) in eundem fasciculum velim addas,

eum salvere jubeas velim,

velim me facias certiorem, etc.,

tu velim saepe ad nos scribas,

velim mihi ignoscas,

tu velim animum a me parumper avertas,

haec pro causa mea dicta accipiatis velim,

Musa velim memores, etc.,

vera dicas velim,

quam velim Bruto persuadeas ut Asturae sit,

ipse velim poenas experiare meas,

so in asseverations: ita velim me promerentem ames, dum vivas, mi pater, ut... id mihi vehementer dolet,

sed qui istuc credam ita esse, mihi dici velim (i. e. a te),

extremum illud est quod mihi abs te responderi velim,

itaque vos ego, milites, non eo solum animo.... pugnare velim, etc.,

velim te arbitrari, frater, etc.,

primum te arbitrari id quod res est velim,

hanc te quoque ad ceteras tuas eximias virtutes, Masinissa, adjecisse velim,

de tuis velim ut eo sis animo, quo debes esse,

ita se defatigent velim Ut, etc.,

de Cicerone quae mihi scribis, jucunda mihi sunt: velim sint prospera,

velim seu Himilco, seu Mago respondeat,

sint haec vera velim,

nulla me velim syllaba effugiat,

tu velim mihi ad urbem praesto sis, ut tuis consiliis utar,

velim mehercule Asturae Brutus (i. e. sit),

nimis velim improbissumo homini malas edentaverint,

ne ego nunc mihi modium mille esse argenti velim!

velim eum tibi placere quam maxime,

deinde etiam, si non sit, mihi persuaderi tamen velim,

quod faxitis, deos velim fortunare,

edepol te hodie lapide percussum velim,

moribus praefectum mulierum hunc factum velim,

nimium plus quam velim nostrorum ingenia sunt mobilia,

atque hoc velim probare omnibus, etc.,

velim scire ecquid de te recordere,

quare te, ut polliceris, videre plane velim,

nec vero velim... a calce ad carceres revocari,

sed multitudo ea quid animorum... habeat scire velim,

interrogare tamen velim, an Isocrates Attice dixerit,

quod velis, modo id velim me scire,

ego praeterquam quod nihil haustum ex vano velim, Fabium... potissimum auctorem habui,

eo velim tam facili uti possim et tam bono in me quam Curione,

aetatem velim servire, Libanum ut (= si) conveniam modo,

velim, si fieri possit,

si quid tibi compendi facere possim, factum edepol velim (redundant),

si possim, velim,

nec velim (imitari orationes Thucydidis) si possim,

si liceat, nulli cognitus esse velim,

quoniam non potest fieri quod vis, Id velis quod possit,

atque aliquos tamen esse velis tibi, alumna, penates,

te super aetherias licentius auras Haud pater ille velit, etc.,

ut fiat, quid non illa dedisse velit?

arma velit, poscatque simul rapiatque juventus,

sed scire velimus quod tibi nomen siet,

novos consules ita cum Samnite gerere bellum velitis ut omnia ante nos bella gesta sunt,

rogatus in haec verba populus: velitis jubeatisne haec sic fieri, si respublica populi Romani Quiritium, etc.,

velitis jubeatis, Quirites... uti de ea re Ser. Sulpicius praetor urbanus ad senatum referat, etc.,

velitis jubeatis ut quod Cicero versum fecerit,

rogationem promulgavit, vellent juberent Philippo... bellum indici,

vellent juberentne se regnare,

in the resolution of the people: plebis sic jussit: quod senatus... censeat, id volumus jubemusque,